نویسه جدید وبلاگ
حرف نخست
از آن جا كه شناسايي حيثيت و كرامت ذاتي تمام اعضاي خانواده بشري و حقوق برابر و سلب ناپذير آنان اساس آزادي ، عدالت و صلح در جهان است؛
از آن جا كه ناديده گرفتن و تحقير حقوق بشر به اقدامات وحشيانه اي انجاميده كه وجدان بشر را برآشفته‌اند و پيدايش جهاني كه در آن افراد بشر در بيان و عقيده آزاد، و از ترس و فقر فارغ باشند، عالي ترين آرزوي بشر اعلا م شده است؛
از آن جا كه ضروري است كه از حقوق بشر با حاكميت قانون حمايت شود تا انسان به عنوان آخرين چاره به طغيان بر ضد بيداد و ستم مجبور نگردد؛
از آن جا كه گسترش روابط دوستانه ميان ملت‌ها بايد تشويق شود؛
از آن جا كه مردمان ملل متحد، ايمان خود را به حقوق اساسي بشر و حيثيت و كرامت و ارزش فرد انسان و برابري حقوق مردان و زنان ، دوباره در منشور ملل متحد اعلا م و عزم خود را جزم كرده‌اند كه به پيشرفت اجتماعي ياري رسانند و بهترين اوضاع زندگي را در پرتو آزادي فزاينده به وجود آورند؛
از آن جا كه دولت‌هاي عضو ء متحد شده‌اند كه رعايت جهاني و موثر حقوق بشر و آزادي‌هاي اساسي را با همكاري سازمان ملل متحد تضمين كنند؛
از آن جا كه برداشت مشترك در مورد اين حقوق و آزادي‌ها براي اجراي كامل اين تعهد كمال اهميت را دارد؛
مجمع عمومي اين اعلاميهء جهاني حقوق بشر را آرمان مشترك تمام مردمان و ملت‌ها اعلام مي‌كند تا همهء افراد و تمام نهادهاي جامعه اين اعلاميه را همواره در نظر داشته باشند و بكوشند كه به ياري آموزش و پرورش ، رعايت اين حقوق و آزادي‌ها را گسترش دهند و با تدابير فزايندهء ملي و بين المللي ، شناسايي و اجراي جهاني و موثر آن‌هارا چه در ميان مردمان كشورهاي عضو و چه در ميان مردم سرزمين‌هايي كه در قلمرو آن‌ها هستند، تامين كنند.
مادهء 1
تمام افراد بشر آزاد زاده مي‌شوند و از لحاظ حيثيت و كرامت و حقوق با هم برابراند. همگي داراي عقل و وجدان هستند و بايد با يكديگر با روحيه اي برادرانه رفتار كنند.
مادهء 2
هر كس مي‌تواند بي هيچ گونه تمايزي، به ويژه از حيث نژاد، رنگ، جنس، زبان، دين، عقيده ء سياسي يا هر عقيده ء ديگر، و همچنين منشا ملي يا اجتماعي، ثروت، ولادت يا هر وضعيت ديگر، از تمام حقوق و همهء آزادي‌هاي ذكرشده در اين اعلاميه بهره مند گردد.
به علاوه نبايد هيچ تبعيضي به عمل آيد كه مبتني بر وضع سياسي، قضايي يا بين المللي كشور يا سرزميني باشد كه شخص به آن تعلق دارد، خواه اين كشور يا سرزمين مستقل، تحت قيمومت يا غير خودمختار باشد، يا حاكميت آن به شكلي محدود شده باشد.
مادهء 3
هر فردي حق زندگي، آزادي و امنيت شخصي دارد.
مادهء 4
هيچ كس را نبايد در بردگي يا بندگي نگاه داشت. بردگي و دادوستد بردگان به هر شكلي كه باشد، ممنوع است.
مادهء 5
هيچ كس نبايد شكنجه شود يا تحت مجازات يا رفتاري ظالمانه، ضد انساني يا تحقيرآميز قرار گيرد.
مادهء 6
هر كس حق دارد كه شخصيت حقوقي اش در همه جا به رسميت شناخته شود.
مادهء 7
همه در برابر قانون مساوي هستند و حق دارند بي هيچ تبعيضي از حمايت يكسان قانون برخوردار شوند. همه حق دارند در مقابل هر تبعيضي كه ناقض اعلا ميهء حاضر باشد، و بر ضد هر تحريكي كه براي چنين تبعيضي به عمل آيد، از حمايت يكسان قانون بهره مند گردند.
مادهء 8
در برابر اعمالي كه به حقوق اساسي فرد تجاوز كنند ـ حقوقي كه قانون اساسي يا قوانين ديگر براي او به رسميت شناخته است ـ هر شخصي حق مراجعه‌ء موثر به دادگاه‌هاي ملي صالح را دارد.
مادهء 9
هيچ كس را نبايد خودسرانه توقيف، حبس يا تبعيد كرد.
مادهء 10
هر شخص با مساوات كامل حق دارد كه دعوايش در دادگاهي مستقل و بي طرف، منصفانه و علني رسيدگي شود و چنين دادگاهي در باره‌ء حقوق و الزامات وي، يا هر اتهام جزايي كه به او زده شده باشد، تصميم بگيرد.
مادهء 11
1- هر شخصي كه به بزهكاري متهم شده باشد، بي گناه محسوب مي‌شود تا هنگامي كه در جريان محاكمه اي علني كه در آن تمام تضمين‌هاي لازم براي دفاع او تامين شده باشد، مجرم بودن وي به طور قانوني محرز گردد.
2- هيچ كس براي انجام دادن يا انجام ندادن عملي كه در موقع ارتكاب آن، به موجب حقوق ملي يا بين المللي جرم شناخته نمي‌شده است، محكوم نخواهد شد. همچنين هيچ مجازاتي شديدتر از مجازاتي كه در موقع ارتكاب جرم به آن تعلق مي‌گرفت، دربارهء كسي اعمال نخواهد شد.
مادهء 12
نبايد در زندگي خصوصي، امور خانوادگي، اقامت گاه يا مكاتبات هيچ كس مداخله‌هاي خودسرانه صورت گيرد يا به شرافت و آبرو و شهرت كسي حمله شود. در برابر چنين مداخله‌ها و حمله‌هايي، برخورداري از حمايت قانون، حق هر شخصي است.
مادهء 13
1- هر شخصي حق دارد در داخل هر كشور آزادانه رفت وآمد كند و اقامتگاه خود را برگزيند.
2- هر شخصي حق دارد هر كشوري ، از جمله كشور خود را ترك كند يا به كشورخويش بازگردد.
مادهء 14
1- در برابر شكنجه، تعقيب و آزار، هر شخصي حق درخواست پناهندگي و برخورداري از پناهندگي در كشورهاي ديگر را دارد.
2- در موردي كه تعقيب واقعا در اثر جرم عمومي و غيرسياسي يا در اثر اعمالي مخالف با هدف‌ها و اصول ملل متحد باشد، نمي‌توان به اين حق استناد كرد.
مادهء 15
1- هر فردي حق دارد كه تابعيتي داشته باشد.
2- هيچ كس رانبايد خودسرانه از تابعيت خويش ، يا از حق تغيير تابعيت محروم كرد.
مادهء 16
1- هر مرد و زن بالغي حق دارند بي هيچ محدوديتي از حيث نژاد، مليت، يا دين با همديگر زناشويي كنند و تشكيل خانواده بدهند. در تمام مدت زناشويي و هنگام انحلال آن، زن و شوهر در امور مربوط به ازدواج حقوق برابر دارند.
2- ازدواج حتما بايد با رضايت كامل و آزادانهء زن و مرد صورت گيرد.
3- خانواده ركن طبيعي و اساسي جامعه است و بايد از حمايت جامعه و دولت بهره مند شود.
مادهء 17
1- هر شخصي به تنهايي يا به صورت جمعي حق مالكيت دارد.
2- هيچ كس را نبايد خودسرانه از حق مالكيت محروم كرد.
مادهء 18
هر شخصي حق دارد از آزادي انديشه، وجدان و دين بهره مند شود. اين حق مستلزم آزادي تغيير دين يا اعتقاد و همچنين آزادي اظهار دين يا اعتقاد، در قالب آموزش ديني، عبادت‌ها و اجراي آيين‌ها و مراسم ديني به تنهايي يا به صورت جمعي، به طور خصوصي يا عمومي است.
مادهء 19
هر فردي حق آزادي عقيده و بيان دارد و اين حق، مستلزم آن است كه كسي از داشتن عقايد خود بيم و نگراني نداشته باشد و در كسب و دريافت و انتشار اطلاعات و افكار، به تمام وسايل ممكن، و بدون ملاحظات مرزي، آزاد باشد.
مادهء 20
1- هر شخصي حق دارد از آزادي تشكيل اجتماعات، مجامع و انجمن‌هاي مسالمت آميز بهره مند گردد.
2- هيچ كس را نبايد به شركت در هيچ اجتماعي مجبور كرد.
مادهء 21
1- هر شخصي حق دارد كه در اداره‌ء امور عمومي كشور خود، مستقيما يا به وساطت نمايندگاني كه آزادانه انتخاب شده باشند، شركت جويد.
2- هر شخصي حق دارد با شرايط برابر به مشاغل عمومي كشور خود دست يابد.
مادهء 22
هر شخصي به عنوان عضو جامعه، حق امنيت اجتماعي دارد و مجاز است به ياري مساعي ملي و همكاري بين المللي، حقوق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي ضروري براي حفظ حيثيت و كرامت و رشد آزادانهء شخصيت خودرا، با توجه به تشكيلا ت و منابع هر كشور، به دست آورد.
مادهء 23
1- هر شخصي حق دارد كار كند، كار خود را آزادانه برگزيند، شرايط منصفانه و رضايت بخشي براي كار خواستار باشد و در برابر بيكاري حمايت شود.
2- همه حق دارند كه بي هيچ تبعيضي، در مقابل كار مساوي، مزد مساوي بگيرند.
3- هركسي كه كار مي‌كند حق دارد مزد منصفانه و رضايت بخشي دريافت دارد كه زندگي او و خانواده اش را موافق حيثيت و كرامت انساني تامين كند و در صورت لزوم با ديگر وسايل حمايت اجتماعي كامل شود.
4- هر شخصي حق دارد كه براي دفاع از منافع خود با ديگران اتحاديه تشكيل دهد و يا به اتحاديه‌هاي موجود بپيوندد.
مادهء 24
هر شخي حق استراحت، فراغت و تفريح دارد و به ويژه بايد از محدوديت معقول ساعات كار و مرخصي‌ها و تعطيلا ت ادواري با دريافت حقوق بهره مند شود.
مادهء 25
1- هر شخصي حق دارد كه از سطح زندگي مناسب براي تامين سلامتي و رفاه خود و خانواده اش، به ويژه از حيث خوراك، پوشاك، مسكن، مراقبت‌هاي پزشكي و خدمات اجتماعي ضروري برخوردار شود. همچنين حق دارد كه در مواقع بيكاري، بيماري، نقص عضو، بيوگي، پيري يا در تمام موارد ديگري كه به عللي مستقل از ارادهء خويش وسايل امرار معاشش را از دست داده باشد، از تامين اجتماعي بهره مند گردد.
2- مادران و كودكان حق دارند كه از كمك و مراقبت ويژه برخوردار شوند. همهء كودكان، اعم از آن كه در پي ازدواج يا بي ازدواج زاده شده باشند، حق دارند كه از حمايت اجتماعي يكسان بهره مند گردند.
مادهء 26
1- هر شخصي حق دارد كه از آموزش و پرورش بهره مند شود. آموزش و پرورش، و دست كم آموزش ابتدايي و پايه، بايد رايگان باشد. آموزش ابتدايي اجباري است. آموزش فني و حرفه اي بايد همگاني شود و دست يابي به آموزش عالي بايد با تساوي كامل براي همه امكان پذير باشد تا هركس بتواند بنا به استعداد خود از آن بهره مند گردد.
2- هدف آموزش و پرورش بايد شكوفايي همه جانبهء شخصيت انسان و تقويت رعايت حقوق بشر و آزادي‌هاي اساسي باشد. آموزش و پرورش بايد به گسترش حسن تفاهم، دگرپذيري و دوستي ميان تمام ملت‌ها و تمام گروه‌هاي نژادي يا ديني و نيز به گسترش فعاليت‌هاي ملل متحد در راه حفظ صلح ياري رساند.
3- پدر و مادر در انتخاب نوع آموزش و پرورش براي فرزندان خود، برديگران حق تقدم دارند.
مادهء 27
1- هر شخصي حق دارد آزادانه در زندگي فرهنگي اجتماع، سهيم و شريك گردد و از هنرها و به ويژه از پيشرفت علمي و فوايد آن بهره مند شود.
2- هركس حق دارد از حمايت منافع معنوي و مادي آثار علمي، ادبي يا هنري خود برخوردار گردد.
مادهء 28
هر شخصي حق دارد خواستار برقراري نظمي در عرصه‌ء اجتماعي و بين المللي باشد كه حقوق و آزادي‌هاي ذكرشده در اين اعلاميه را، به تمامي تأمين و عملي سازد.
مادهء 29
1- هر فردي فقط در برابر آن جامعه اي وظايفي برعهده دارد كه رشد آزادانه و همه جانبهء او را ممكن مي‌سازد.
2- هركس در اعمال حقوق و بهره گيري از آزادي‌هاي خود فقط تابع محدوديت‌هايي قانوني است كه صرفا براي شناسايي و مراعات حقوق و آزادي‌هاي ديگران و براي رعايت مقتضيات عادلانه‌ء اخلاقي و نظم عمومي و رفاه همگاني در جامعه اي دموكراتيك وضع شده اند.
3- اين حقوق و آزادي‌ها در هيچ موردي نبايد بر خلاف هدف‌ها و اصول ملل متحد اعمال شوند.
مادهء 30
هيچيك از مقررات اعلاميهء حاضر نبايد چنان تفسير شود كه براي هيچ دولت، جمعيت يا فردي متضمن حقي باشد كه به موجب آن براي از بين بردن حقوق و آزادي‌هاي مندرج در اين اعلاميه فعاليتي انجام دهد يا به عملي دست بزند.
